Break-out sessies congres Staat van het Dier 2023

In deze break-out sessie willen we samen met u onderzoeken wat het effect is van het feit dat mensen, gehouden dieren én niet gehouden dieren in eenzelfde ecosysteem leven. Gevolg daarvan zou kunnen zijn dat het welzijn van gehouden dieren wordt beïnvloed door het welzijn van niet gehouden dieren, of het omgekeerde. Daarom willen we kijken of het mogelijk is om een soort geïntegreerde welzijnsbenadering te creëren, waarin we kunnen zorgen dat het welzijn van de ene diersoort niet ten koste gaat van het welzijn van de andere . Ik verheug me zeer op die discussie. 

Voor de veehouderij heeft de RDA zes principes geformuleerd, als uitgangspunt voor een goed dierenwelzijn. De principes worden momenteel gebruikt om tot dierwaardige veehouderijsystemen te komen. We kunnen ze ook gebruiken om naar onze omgang met dieren te kijken buiten de veehouderij. Wat voor inzichten levert het op als we de principes toepassen op andere door ons gehouden dieren, en we vertrekken vanuit het perspectief van het dier? Hoe zit het bijvoorbeeld met dierentuinen, en hoe scoort uw huisdier op de zes principes? In deze deelsessie gaan we graag met u in gesprek over wat dierwaardige houderij inhoudt, en wat het van ons vraagt.

Dier en mens leven samen en komen veelvuldig met elkaar in contact. Ze delen dus ook regelmatig ziektekiemen. Bij een uitbraak van een zoönose (een ziekte die van dier naar mens kan worden overgedragen), of een potentiële zoönose, of een lijst A ziekte zoals varkenspest of MKZ, is ruimen tegenwoordig een realiteit.

Aan de ene kant lijkt het grootste deel van de samenleving te accepteren dat dieren geruimd worden bij een uitbraak van een zoönose. Aan de andere kant is er een zekere mate van selectieve publieke verontwaardiging als het om ruimen gaat: bij koeien, varkens en pluimvee is de ophef beduidend groter dan bij nertsen of bij muizen. In deze sessie bespreken we de realiteit van het ruimen van dieren, de reactie die het oproept in onze samenleving en de noodzakelijke complexiteit van één ecosysteem waarin mensen, dieren en heel veel ziektekiemen samenleven. En dat doen we graag samen met u.

De meeste mensen vinden dieren beschermwaardig en menen dat het welzijn niet zomaar mag worden aangetast. Maar als het gaat om dierproeven voor onderzoek naar ernstige ziekten bij mensen, verandert het perspectief. Er worden allerlei soorten dierproeven uitgevoerd. Ze zijna alleen geen doel op zich, maar een middel om antwoorden te krijgen op gestelde vragen.

De laatste jaren zien we steeds meer initiatieven om onderzoek te doen zonder of met minder proefdieren. Hierbij speelt de transitie naar proefdiervrije innovatie een grote rol. Desondanks zien we de laatste tien jaar het jaarlijks aantal gebruikte proefdieren niet dalen. Worden de al ontwikkelde proefdiervrije modellen niet gebruikt, hebben ze geen effect op het proefdiergebruik, of spelen andere factoren een rol? Wat moet er gebeuren om de aantallen proefdieren wél naar beneden te brengen? Wat vinden we acceptabel? Wat is haalbaar? Dit zijn de vragen waar we ons tijdens deze sessie op zullen gaan richten. 

Mensen doen aan sport omdat ze het leuk vinden of omdat het gezond voor ze is. Bij sommige sporten worden dieren ingezet. Denk aan de paardensport, duivensport, hondensport en hengelsport. Het is de vraag of deze sporten ook altijd leuk en gezond zijn voor de betrokken dieren. Daar is steeds meer discussie over, waarbij de emoties soms hoog oplopen.

Het is duidelijk dat de veranderende mens-dier relatie die we in de samenleving zien ook zijn weerslag heeft op de inzet van dieren in de sport. Dit is ook terug te zien in de toegenomen media-aandacht voor sportactiviteiten waarbij het welzijn van dieren in het geding lijkt. Hoe gaan we hier als maatschappij mee om? Wat betekent dit voor de toekomst van deze vaak zeer populaire sporten? Ik wil u uitnodigen om tijdens deze sessie met elkaar verder te praten over de betekenis van de veranderende mens-dierrelatie in de sport.

Er lijkt in de politiek een keerpunt te zijn in het juridische denken over dieren. Ook zijn we anders gaan kijken naar het houden van dieren, waarbij andere ideeën en discussies over dierenrechten opkomen. Maar hoe kunnen die ideeën in het Nederlandse politieke systeem in de praktijk worden gebracht? Hoe formuleren we de rol van het dier in de democratische rechtstaat? Wij schetsen en bespreken een aantal mogelijke denkrichtingen en vragen om jullie inbreng. Eén ding staat voor ons vast: er is een momentum, en het kán beter voor de dieren. Maar dan moeten we nu wel de juiste keuzes maken om écht verder te komen. Denkt u met ons mee?

Wie mooi wil zijn, moet pijn lijden. Maar mogen we  een dier ook pijn laten lijden omdat wij dat mooi vinden? Als het over honden en katten gaat is hierover de afgelopen jaren al veel publieke aandacht geweest.

Iedereen kent de discussie over kortsnuiten en vouwoortjes. Maar hetzelfde speelt bij vissen en herpeten. Neem bijvoorbeeld de koningspython. Hobbyisten kweken deze dieren al zo’n 36 jaar met als resultaat zo’n 7500 varianten. En deze aantallen nemen rap toe. Een mogelijk bijverschijnsel van al deze varianten is een neurologisch defect dat in verschillende mate invloed heeft op het evenwicht van het dier. Wat is ons schoonheidsideaal bij dít soort dieren? En hoe ver mogen we daar in gaan? Hierover praat ik graag met u verder tijdens deze sessie.