Niet weglopen, maar nu inzetten op dierwaardige veehouderij
Weblog
Een veehouderij, waarin ingrepen niet nodig zijn en waarin recht wordt gedaan aan de behoeftes van dieren is absoluut mogelijk. Dat zegt Bas Rodenburg, lid van de Raad voor Dierenaangelegenheden en hoogleraar Dierenwelzijn aan de Universiteit Utrecht. Ervaringen uit het verleden hebben laten zien dat vernieuwing vooral op gang komt als er eerst druk vanuit NGO’s wordt gezet en er koploperboeren opstaan die laten zien dat het anders kan. Als vervolgens marktpartijen eisen aan producenten gaan stellen en daar ook een hogere vergoeding tegenover stellen, kunnen veranderingen snel gaan, aldus Bas Rodenburg.
‘Scharrelende kippen, wroetende varkens: we noemen het wel natuurlijk gedrag. Ik zie het als elementaire gedragsbehoeftes, die je vanuit ethisch oogpunt dieren niet zou mogen ontzeggen. Eigenlijk bestaat in de samenleving wel brede overeenstemming dat we dieren op zo’n manier moeten houden dat voorzien wordt in die behoeftes. Toch komen veranderingen maar heel moeizaam tot stand. Het overgrote deel van de varkens groeit nog steeds op in een betonnen bak zonder strooisel. Ook van ingrepen als het couperen van varkensstaarten en het onthoornen van kalfjes lijken we maar niet af te kunnen komen.
Maar systemen kunnen echt wel veranderen. Dat hebben we bijvoorbeeld gezien bij de legbatterijen. Die zijn onder invloed van maatschappelijke druk en veranderde eisen uit de markt vervangen door verrijkte kooi- en volieresystemen. Om verenpikken tegen te gaan, is die verandering van systemen in eerste instantie nog gepaard met snavelbehandeling. Nu zijn de systemen inmiddels zo ver doorontwikkeld dat dat niet meer nodig is. Op dit vlak lopen we in Nederland voorop.
Eigenlijk is er geen goede reden waarom het bij varkens en runderen niet net zo zou kunnen gaan. In Scandinavië worden varkensstaarten niet gecoupeerd. En ook in Nederland hebben we goede voorbeelden van systemen, waarbij de varkens kunnen scharrelen en wroeten en de staarten intact blijven. En in moderne ruime vrijloopstallen is het mogelijk om koeien met hoorns te houden.
Dierwaardige veehouderij
Met het amendement op de Wet Dieren dat de Tweede Kamer deze zomer heeft aangenomen is een dierwaardige veehouderij weer dichterbij gekomen. Dat is een veehouderij waarin in de behoeftes van dieren wordt voorzien en waarin ingrepen niet meer nodig zijn. De grote vraag is nu: gaan we nu gezamenlijk (boeren en andere marktpartijen, dierenorganisaties, overheid en wetenschap) stappen zetten?
Het antwoord op die vraag moet wat mij betreft primair van de consument en van de markt komen – vooral van de supermarkten en grote cateraars. Die hebben de sleutel in handen, omdat ze strengere eisen kunnen gaan stellen aan producenten en zo het basiswelzijnsniveau langzaam omhoog duwen. Kijk maar naar het uitfaseren van de legbatterijen en de overgang naar langzamer groeiende vleeskuikens. De overheid kan zo’n proces stimuleren en vervolgens de wet- en regelgeving aanpassen aan de nieuwe normen.
Brussel
Gelukkig zijn er ontwikkelingen in Brussel die de goede kant op gaan. Binnen het Farm to Fork beleid wordt daar nu ook het dierenwelzijnsbeleid aangescherpt. Hierbij wordt ook het burgerinitiatief End the Cage Age betrokken, dat door de Europese Commissie is overgenomen. De komende jaren wordt de wetgeving voor pluimvee, varkens en rundvee aangescherpt en wordt ook gekeken of kooihuisvesting en andere vormen van huisvesting die de dieren sterk beperken in hun gedrag, kan worden verboden. Daarbij wordt de sector betrokken, maar ook de dierenbeschermingsorganisaties en de wetenschap.
Dat zijn hoopgevende ontwikkelingen. Samen kunnen we de stappen zetten die echt het verschil gaan maken voor de dieren.’
Meer weblogberichten
Reactie toevoegen
U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.
Reacties
-
Geachte heer Rodenburg,
Vanachter u bureau maakt u de mooiste gedachtes, wat jammer dat de praktijk anders is.
U denkt dat het welzijn verbeterd met het verbieden van snavel behandeling, niet onthoornen of het toekomstig verbod op staarten couperen.
Waarom? Omdat u niet ziet wat er in de praktijk gebeurt.
Ik als pluimveehouder en varkenshouder zie helaas dagelijks de gevolgen van de beslissingen die over onze sector gemaakt worden vanaf het bureau. De sector klaagt niet meer over het verbod op bijvoorbeeld snavel behandeling, dat wil echter niet zeggen dat er geen leed meer is. Dagelijks zie ik de gevolgen hiervan, verschrikkelijk lijden van dieren wat niet nodig was geweest. Ongeveer 2 procent extra sterfte met verschrikkelijk leed voorafgaand aan de dood. U kunt trots een vinkje zetten: geen ingreep,. Wij rapen dagelijks de slachtoffers hiervan op... Helaas.
Jaarlijks sterven er alleen al in Nederland 500.000 kippen een pijnlijke dood die voorkomen had kunnen worden met een kleine ingreep, vergelijkbaar met het bezoek aan de tandarts, we vinden het als mens allemaal niet leuk, een tandarts bezoek, maar het toekomstperspectief is beter en fijner als ik toch even in de tandarts stoel plaatsneem. Is dat natuurlijk gedrag?
Helemaal niet, is het welzijn op de lange termijn, absoluut wel. Waarom ging u het dier ook niet een beter welzijn, net zoals de moderne mens....
Bezint eer u begint, al is het voor vele dingen reeds te laat!